امارات متحده عربی - ویکیپدیا، دانشنامهٔ آزاد
امارات عربی متحده، اتحادی از هفت شیخنشین کوچک به نامهای ابوظبی (که پایتختی را بر عهده دارد)، دبی، شارجه، عجمان، فجیره، راسالخیمه و امالقوین است که بعد از استقلال از بریتانیا در ۲ دسامبر ۱۹۷۱ میلادی شکل گرفت.