قریش (سوره) - ویکیپدیا، دانشنامهٔ آزاد
قریش صد و ششمین سوره از قرآن است که با موضوع تمجید از قبیله قریش، یادآوری برخی نعمتهای الهی به آنها و دعوت از آنان به پرستش خدای یگانه، در شهر مکه نازل شدهاست. ایلاف و ایلاف قریش از دیگر نامهای این سوره است.